Vanderfeenopreis

Ontdek de wereld, plekje voor plekje...

Cultuur snuiven

Het avondje uit in Avignon met Erik en Roelinka was helemaal top. Wat een geweldige sfeer in die stad. Zoveel artiesten van allerlei vormen, soorten, maten en kwaliteiten die allemaal hun ding doen. Van dansers, naar schilders, naar beatboxers, naar bands, naar grafiti-artiesten, noem het maar op. De hele stad bezaaid met flyers en posters van optredende artiesten. De stad helemaal vol met relaxte mensen op zoek naar vertier.

IMG_1379

Eerst even rondgesnuffeld en vervolgens op het plein voor het Pauselijk Paleis gezellig gegeten. Weliswaar moest je de kelner 3 keer iets vragen en dan kreeg je het nog niet, maar dat kon de gezelligheid niet drukken. Vervolgens naar een aantal shows gekeken, waaronder een danser die werkelijk waar elke spier in zijn lichaam beheerst. De kinderen hebben zich helmaal vermaakt met een bellenblazer (maar dan wel van die enorme joekels van bellen). Vervolgens zijn we bij een kek spelend bandje neergestreken alweer we gezellig wat te drinken hebben genomen wat voor het kek spelende bandje schijnbaar het sein was om er me te stoppen, maar ja....

Aan het begin van de avond nog een fantastisch spelende muzikant op de trompet, deed me gelijk teruggaan naar San Fransisco waar ik ooit heb mogen genieten van een heerlijk diner in een Jazz en Bles-cafe, waar op dat moment ook een trompettist fantastische muziek ten gehore bracht.

Afijn, erg laat thuis, werden we bij de camping wederom verrast. Ditmaal een campingdisco waar de hele camping aan mee leek te doen. Jongens gauw op bed, Erik en Roelinka gedag gezegd en vervolgens ook zelf slapen. Vanmorgen 8.15 uur reden we de camping weer af op weg naar het volgende station.
Het was een erg gezellige tussenstop waarbij Hilde en ik ons realiseerde dat we dergelijke uitjes in de afgelopen vakantie erg hebben gemist. We hebben een goede en fijne vakantie vakantie gehad, maar niet helemaal onze stijl. Als we ook zagen hoe Noah en Levi het gisteren naar hun zin hadden hebben we voor volgend jaar alvast besloten meer aan cultuur snuiven in onze vakantie in te passen.

Inmiddels zit de reisdag er weer op en kunnen we zeggen dat we een voorspoedige reis hebben gehad. Geen of nauwelijks oponthoud, steeds de juiste rij gekozen bij de tolpoortjes en relatief weinig verkeer. We zitten nu op Kockelschreuer in Luxemburg. Dat is pure nostalgie, van vroeguh zeg maar....

Weggestuurd

Je hebt van die dagen.... Vanmorgen zijn we vanuit Spanje vertrokken richting Avignon in Frankrijk. Een afstand van ongeveer 350km. Een indrukwekkende rit aangezien we door het „ramp”gebied zijn gereden waar de afgelopen dagen 13.000 hectare bos is afgebrand. Werkelijk indrukwekkend aangezien over 10-tallen kilometers lang de boel is afgefikt en het grootste gedeelte aan beide kanten van de snelweg, tot aan de rand van de snelweg. Ik kan me voorstellen dat als je daar gereden hebt terwijl er brand was dat je 256 kleuren hebt gescheten. Eenmaal op Frans grondgebied al vrij snel bij Montpellier. Daar moesten we betalen voor de tolweg, alwaar Dominique de auto achteruit liet rollen gelijkertijd zoekend naar de portemonnee. En je zal er maar achter staan, toeterend en wel, maar Dominique heeft het net in de gaten, tot.....boem. Botsing(kje). Voor diegene die denken dat Dominique een of andere tropische vrouwelijke verrassing is waar je graag mee zou willen botsen, helaas.... Een voor Franse maatstaven uit de kluiten gegroeide Fransoos, bijna net zo breed als lang en met een lichaamsgeur waar je neusschotje scheef van gaat staan. Een paar kilometer verderop de papieren uitgewisseld en duizendmaal sorry gekregen.

Rond 14.00 uur arriveerden we op de camping bij Erik en Roelinka. Eerst een lekkere lunch en daarna effe lekker afkoelen in het zwembad. We doken er in en binnen enkele minuten werden we uit het water gestuurd. Reden, we hadden te lange broeken aan. We dachten dat het voor Erik en voor mij gold, dus we hebben Levi en Noah weer het water ingestuurd. Dat was niet zo handig. Meneer Kanarie (de gele meneer) sommeerde mij bij hem te komen alwaar ik te horen kreeg dat ik met mijn gezin verzocht werd het zwembad onmiddellijk te verlaten. Huhhh.....We moesten een zwembroek aandoen om te mogen zwemmen. Die regel zou in heeeeeel Frankrijk gelden werd ons verteld door de andere badgasten (uit NL). Da’s frappant aangezien we toch aardig wat Franse campings bezocht hebben, maar nog nooit met dit fenomeen te maken hebben gehad.

Afijn, douchen en klaarmaken voor een uitstapje naar Avignon en daar een lekker hapje scoren. Gezellig!

Intuitie

Dat de intuïtie bij Hilde, Noah en ondergetekende goed ontwikkeld is, bleek vanmiddag maar weer eens. Op een prachtige zonnige dag ontstaat er ogenschijnlijk een zeer zware bewolking. Maar door de kleur en vorm van de wolken hadden wij alledrie afzonderlijk van elkaar het idee dat er ergens iets aan het branden was. Dat bleek inderdaad het geval. We zijn even op onderzoek gegaan en ontdekten een brand in de richting van Figueres (noorden). De rookontwikkeling bleef gelukkig erg hoog hangen maar gaf wel zeer indrukwekkende plaatjes.

IMG_1361 IMG_1362

Wat met name bijzonder was waren de vreemde en contrasterende kleurstellingen die de bewolking opleverden. Helaas werd de bewolking niet minder waardoor wij niet het gevoel kregen dat het onder controle was. Kort daarna kwam ook via de media de berichtgeving door over waar en wat. Inmiddels weten we dat het totaal om 6000 hectare bos gaat, dat er 3 doden zijn gevallen, dat er snelwegen zijn afgesloten. In de loop van de avond is de bewolking helaas gezakt waardoor de brandlucht nu goed te ruiken is. Bij vlagen is dat sterker of minder sterk. De jongens vinden het spannend en interessant, vooral ook doordat ze weten dat het nu (nog) ver weg is. Noah stelt als vanouds heel veel vragen en we hebben geleerd dat het beste is om daar gewoon eerlijk antwoord op te geven. Dus een vraag van of het erg is als het vannacht hard gaat waaien hebben we ook maar eerlijk beantwoord. Een uurtje na die vraag begint het uiteraard hard te waaien....

Alhoewel er hier ogenschijnlijk geen gevaar dreigt hebben Hilde en ondergetekende toch een onderbuikgevoel. Misschien slaat het nergens op, maar we zetten een paar belangrijke spulletjes, waaronder de medicijnen van Noah klaar voor het geval dat er toch iets gebeurt.

Avontuur

Zaterdagavond, tijd voor een update. De camping is inmiddels volgestroomd en gek genoeg is het een Nederlandse enclave geworden. Vorig jaar een prachtige mix van nationaliteiten en nu een paar Spanjaarden in het weekend met verder alleen maar Nederlanders. Misschien dat het op één of andere website heeft gestaan dat het een goede camping is, maar het doet voor ons wel een beetje af aan de charme van de camping.

Vandaag was een dag vol avontuur. Vandaag samen met Peter de uitdaging gedaan om Castell de Montgri met de mountainbike te beklimmen. Twee jaar geleden had ik al eens een poging gedaan met de racefiets, maar de weg is supersteil en houdt bovendien na een paar kilometer gewoon op. Dus na alle trainingen van de afgelopen 2 weken voelden we ons goed en zijn we richting Toroella de Montrgi gefietst. In het noorden van Torroella de Montgrí ligt het gelijknamig bergmassief: de Montgrí, met op de 315 meter hoge top de ruïne van Castell Montgrí (gebouwd van 1294 tot 1304 voor militaire doeleinden), die al van verre te zien is.
imgres
Op zich is 315 meter niet spectaculair hoog, maar het is vreselijke steile puist die zich vanaf zeeniveau bijna recht omhoog lijkt te werken. Afijn. Doel was deze puist met de mountainbike te beklimmen en dat is gelukt. Het eerste stuk konden we fietsen, alhoewel op het lichtste verzet de hartslag al snel richting standje heel hoog ging. Op een gegeven moment waren er geen struiken en bomen meer, slechts nog rotsen. Daar moesten we toch echt van de fiets af. Eerst was er nog zoiets wat op een pad leek waardoor we konden lopen, dat pad verdween en het lopen ging over in klimmen met de fiets op de nek.

Bij tijd en wijle behoorlijk (in)spannend. Het laatste stukje konden we fietsen en toen we boven kwamen werden we getrakteerd op een applaus van een Nederlands gezelschap die in de veronderstelling was dat wij Spanjaarden waren. Nadat ze door hadden dat dat niet zo was zeiden ze: ”Wij stonden boven op de ruïne en zeiden toen we jullie zagen fietsen: Goh die Spanjaarden kunnen wel fietsen hè!”

IMG_1329 IMG_1324

Na genoten te hebben van het vrije uitzicht 360 graden rondom en daarbij volledig doorgewaaid te zijn, zagen we aan de achterkant het klooster in het dal en dachten, daar moeten we heen. Zo geschiedde. Het was maar goed dat vrouw en kinderen, opa’s en oma’s niet hebben gezien hoe wij met de fiets in de nek afgedaald zijn, want een pad ontbrak volledig en het was al lastig genoeg om zonder fiets en met goede schoenen naar beneden te klimmen, laat staan met fiets en zonder fatsoenlijke bergschoenen. Uiteindelijk werden we door een local die op de berg naast de Montgri aan het hiken was, naar de juiste plek gedirigeerd waardoor we toch bij het klooster uitkwamen. Met een voldaan gevoel weer terug gefietst naar de camping.

In de middag zijn we naar Mas Pinell geweest. Een groot strand met veel ruimte en relatief weinig bezoekers. Dat laatste komt vooral doordat er geen commerciële horeca-tentjes en dergelijke zijn, waardoor het minder populair is dan de andere stranden. Hoe meer tentjes, hoe drukker de stranden zijn. Waanzinnig leuke plek doordat een rivier uitmondt in de zee, waardoor je zowel zoet als zout water hebt en bovendien een behoorlijke stroomversnelling in het laatste deel waar zoet en zout water bij elkaar komen. Noah en Levi hebben de hele middag samen met de meiden gezwommen in de stroomversnelling. Ook Hilde had er veel lol in met haar zwembandje.

IMG_1343 IMG_1360

Overigens de foto van Levi geeft gelijk een beeld van hoe hij de laatste dagen bezig is. Hij heeft van ons een sporttenue gekregen (hij wilde graag een zacht broekje). Sinds hij dat tenue heeft is hij steeds aan het sporten. Dan loop hij diverse rondje hard op de camping, gaat voetballen, etc. Gisteren zijn Levi en Noah met mij mee geweest hardlopen. Noah vond het leuk en interessant, Levi vond het geweldig. Hij hield het ook erg goed vol (makkelijker dan Noah), maar bovendien heeft hij een hele mooie (krachtige) loop. Ik heb echt met verbazing naar zijn hardlopen gekeken (geweldig!). Hij wil thuis ook net als pa gaan hardlopen op de atletiekvereniging. We zullen zien of hij er thuis net zo over denkt

Noah heeft na de eerste week heel veel cola gedronken te hebben, de tweede week bijna geen cola meer gehad en sindsdien is hij weer lekker relaxed, zonder brutaal gedrag en lekker weer veel meer knuffelend. We dachten dat die cola misschien wel de reden was dat hij zo opstandig was en het lijkt daadwerkelijk gewerkt te hebben. Daarnaast heeft Noah deze vakantie de „pech” dat zijn bloedsuikerwaarden erg strak zitten, zodat de muggen ook hem ontdekt hebben.

Helaas is het alweer zaterdag en hebben we nog maar een paar dagen voor de boeg, terwijl we het idee hebben pas net in Spanje te zijn. Woensdagochtend vertrekken we alweer, maar gelukkig maken we nog een tussenstop bij Erik en Roelinka in Avignon, dus ook weer leuk om naar uit te kijken.

Wetenschappelijk onderzoek

IMG_1294
Neem een prachtig strand, niet al te groot, zo ongeveer 100 meter breed en 40 meter diep. Besef dat dit een soort thuisstrand is van de Spanjaarden. Neem vervolgens een prachtige warme dag, ga vroeg naar het strand (nog voor 10.00 uur en je hebt een geweldige coacktail voor wetenschappelijk onderzoek.

Mensen van alle rangen en standen, rassen, kleuren en lengtematen verworden tot dictators, machtswellustelingen en door hebzucht gedreven zombies op het moment dat er veel vraag is (naar een plekje op het strand) en maar weinig aanbod (van een plekje op het strand. De soevereine Fransoos blijkt Sarkozy in het tienvoud, de statige Duitser blaast zijn bierbuik nog wat verder op en de frivole Spanjaard, klein van stuk compenseert zijn lengte met geschreeuw en geld (een Spanjaard met geld in deze tijd?). Oh en dan die Hollander.... tja, die weet zich iets te goed te weren in het geweld. Ze zijn duidelijk herkenbaar. Niet alleen aan het uiterlijk, maar vooral aan de brutaliteit en het gebrek aan respect. Maar goed, stel dat dit strand de Europese Unie voorstelt, dan kunnen wij u melden dat alle lidstaten zich vandaag hebben laten gelden. Er is een hoop land geannexeerd en van eigenaar gewisseld. Goedschiks en kwaadschiks. Al met al wel een vermakelijk schouwspel, waarbij het ironische is dat velen zo druk zijn geweest met opletten waar een stukje strand vrij kwam, ze niet hebben kunnen genieten van een prachtige baai. Gelukkig wij wel.

IMG_1302 IMG_1304

Op de weg terug kwamen we een paar leuke reclameborden tegen met prachtige dubbelzinnige teksten. We willen ze jullie niet onthouden. Allereerst het reclamebord voor een naturistencamping met een prachtige slogan:

Camping Naturalista, Relax en Nat

Tja, ik weet niet hoe het anderen vergaat, maar in de auto schoten we in de lach en vlogen de associaties door het hoofd. Vervolgens kwamen we een huisverhuurfirma tegen met de illustere naam:
Nau En

U spreekt met Michel van der Feen.
Nau En! Oh...., wij willen graag een huis huren. Nau En! Ehh, ik wil echt iets huren hoor. Nau En! Tjonge, u bent wel erg kort voor de kop zeg! Nau En! Nou als u er zo over denkt dan ga ik wel bij een concurrent kijken. Nau En!

We zullen er op letten of we nog meer van dergelijke grappige reclameborden tegenkomen.

En dan nu zoals beloofd ook speciale aandacht voor het enige vrouwelijke lid van ons gezin, Hilde. Hilde ziet er bijna dagelijks anders uit. Ze heeft voldoende bikini’s om de broodnodige afwisseling te kunnen creëren. En ja als het over bikini’s gaat dan is het belangrijk dat je een mooie lijn hebt, dat je goed in je vel zit....en dat je geen zwembandjes of lovehandles hebt. Nou helaas, Hilde had een hele grote zwemband...

IMG_1282

Tot slot zijn we vandaag een illusie armer en een ervaring rijker. Vol trots hadden we een kokosnoot gekocht en de hele dag hadden we met de jongens afgesproken dat we deze na thuiskomst van het strand zouden slachten.
IMG_1311
Zo een ding open krijgen viel reuze mee. Het sap zou je goed kunnen drinken.....Nou er kwam inderdaad sap uit, maar om nou te zeggen dat dat lekker was. Vervolgens de witte kokos. Als een volleerd kokosnootslachter stukjes kokos uit de noot gesneden. Bij het eerste hapje dacht ik nog, dat komt door de koffie di ik net gedronken heb. Het tweede hapje werd al niet veel beter. Annemarie had ook wel zin in een lekker stukje kokos en zij wist hoe het smaakt. Nou dat is ook bij een hapje gebleven. De kinderen hadden al helemaal geen trek meer. In het kader van duurzame recycling hebben we de kokosnoot ter beschikking gesteld aan de natuur, ofwel ter vondeling gelegd voor elk beest dat het wil hebben. Nou heb je mieren die zo een beetje alles wat je laat liggen binnen een paar tellen gevonden hebben om vervolges een hele cavalerie op te trommelen en je restanten komen opruimen. Dat zou ook wel gebeuren met de kokosnoot....toch? We hadden het kunnen weten, zelfs de mieren houden niet van kokosnoten. Op twee mieren na dan, maar die zullen nu wel dood zijn denk ik...

Levi XL

Levi wordt later een succesvol zakenman.
IMG_1256
Die conclusie heb ik getrokken na een paar willekeurige voorvallen. Zo was op een eerdere foto al te zien dat Levi van groot houdt. Hij drinkt uit flessen van 8 liter, een broodje pasta komt uit een pot van jawel 5 kilo, en een zwemband is geen zwemband als hij niet in XL uitvoering is. Ofwel Levi denkt en doet groot.

IMG_1261
De afgelopen dagen is het een beetje wisselvallig geweest qua weer. Nog steeds 10 keer beter als de berichten uit NL, maar zon en schaduw wisselden elkaar hier af.
IMG_1264
Gisteren (zondag) zijn we naar de markt in San Feliu geweest. Daar heeft Noah zijn vakantiecentjes goed besteed en heeft zich geneutraliseerd tot Spanjaard, luisterend naar de naam Iniesta met nummer 6. Maar ja, wie wil er nou in een Oranje-shirt rondlopen? Nou niemand dus, want die zie je dus ook nergens. Lekker verse fruitshakes gedronken en uiteraard even een terrasje bezocht voor een lekker bakje koffie.





De ATB-routes hier zijn fenomenaal mooi. Het is even wennen aan stijging- en afdalingspercentages, maar we komen op de meest prachtige locaties met de mooiste vergezichten. Ze hebben hier een paar routes uitgezet, te weten: de geel/witte en de rood/witte, alhoewel ik verwacht dat ze met de rood/witte iets anders bedoeld hebben :-).

IMG_1277

Ter illustratie een paar mooie plaatjes van wat we zoal onderweg tegenkomen.

IMG_1271 IMG_1274 IMG_1251

Zojuist kreeg ik van Hilde de opmerking (ze leest altijd de verhaaltjes ter goedkeuring...) dat het wel leek of alleen de mannen op vakantie zijn en dat zij niet mee is. Nu kan ik natuurlijk melding maken dat ze vanmorgen haar huishoudelijke woede heeft losgelaten op de caravan, maar dat is natuurlijk niet zo leuk. Ook is het niet zo leuk om te vertellen dat ze nog steeds geen stretchbed van haar man heeft gehad of .... Moraal van het verhaal, we gaan extra goed ons best doen om de avonturen van Hilde ook op de gevoelige plaat vast te leggen en te omlijsten met mooie verhalen, want de avonturen zijn er zeker. Wordt vervolgd...

Tot slot nog een prijsvraag. Waar kijken de mannen naar. Is het een vrouw, iets technisch of.... De prijs (een lekkere fles lokale rosé, wordt verloot onder de inzenders.

IMG_1280

Sport en ontspanning

Het vakantiegevoel is inmiddels aardig ingedaald. Vooral voor pa en Noah had dat even tijd nodig. Noah wilde zoals vaker aan het begin van de vakantie alle activiteiten in de eerste dagen doen zodat hij zeker weet dat we alles gedaan hebben. Dat betekent op 1 dag het volgende: ’s morgens naar een marktje, aansluitend ergens wat koffie drinken, dan zwemmen in het zwembad, lunchen, naar het strand en vervolgens nog even naar Barcelona. En dan zijn we pas bij de avond aangekomen. Na het avondeten nog even DS-en, pingpongen en vervolgens een ijsje eten. Tot slot van de avond nog even naar de disco en daarna liefst nog even Duckies lezen in bed. Moe is hij natuurlijk niet. Gelukkig hebben we gisteren het hoogtepunt (of dieptepunt) gehad en heeft hij een boek gepakt en is lekker gaan lezen. Daarna is hij weer tot zichzelf gekomen en is hij inmiddels weer van alles aan het genieten. Hij ziet er dan ook gelijk weer ontspannen uit.

IMG_1236 IMG_1243

Zelf was ik vooral erg moe de eerste dagen. Of dat door de reis komt of toch een weerslag van de afgelopen moeilijke maanden weet ik niet, maar door lekker te luieren en vooral ook veel te sporten ben ook ik in de vakantiemodus terecht gekomen. Heerlijk!

Gisteren samen met Peter op stap geweest met de ATB. Prachtige routes, mooie uitzichten, bij tijd en wijle zeer indrukwekkend en vragend om opperste concentratie en stalen zenuwen. Vooral de rotspaden naar beneden zijn erg indrukwekkend en spannend. Vandaag een mooie route hardgelopen van Begur naar Tamariu, via Parafruguell weer terug naar Begur. En dat dan op en neer in de bergen.

IMG_1223 IMG_1231

Om een indruk te krijgen van hoe het afdalen met de ATB er uitziet, zal ik nog een filmpje uploaden en stuur ik de de URL nog even door.

Tot slot krijg je als je door het landschap heen fietst of rijdt wel een zeer dubbel gevoel. Een zeer rijk deel van Spanje, maar zodra je de wijken in gaat, staat het vol met niet afgebouwde villa’s en kasteeltjes. Misschien een nog veel erger probleem is het gebrek aan water, en dan met name voor de landbouw. Want ondanks dat het niet een bijzonder droog jaar is geweest is het om je heen duidelijk te zien dat alle landbouwvelden het zwaar hebben.
IMG_1225
Of het nu gaat om maisvelden, graanvelden, zonnebloemen of zelfs fruit, de groei is tergend langzaam en sommige velden zijn zelfs volledig verdord. Ter illustratie mais staat hier 40 cm hoog en is al aan het vergelen. Daar gaat dus zeer waarschijnlijk geen mais aankomen.

Het zou mij niks verbazen als water voor Spanje misschien nog wel een veel grotere uitdaging blijkt te zijn dan het begrotingstekort en de werkloosheidscijfers. Overigens heeft Levi daar nog geen benul van. Hij drinkt lekker niets vermoedend liters water...

IMG_1248

Bijles

Soms ben je op het juiste moment op de juiste plaats en soms op het juiste moment op de verkeerde plaats. Allereerst de juiste plek en het juiste moment.
IMG_1220
Daar zijn wij getuige geweest van een undercover operatie die zijn weerga niet kent. In het diepste geheim heeft de Italiaanse voetbalselectie bijles gehad. Waar? Nou bij de Spanjaarden natuurlijk. Uit zeer welingelichte bron (eigen waarneming) kunnen wij u melden dat de Italiaanse spelersbus Spanje is binnengereden. Nu snap ik dat voor de ongelovigen dit een belachelijk verhaal is, want dan had het wel op alle nieuwssites gestaan, maar heus wij bieden jullie deze primeur. Als bewijs bijgaande foto.






Vervolgens het juiste moment met de verkeerde plek. Helaas zijn wij tijdens onze vakantie getuige geweest van een massamoord. Ja, dat is schrikken hè! Het ergste van alles was, dat dit op onze standplaats is gebeurd. We werden overstelpt met lui die kwaad in de zin hadden bij ons. We konden het zelf niet meer aan en hebben hulp gezocht. Die hulp bleek echter dermate bedreven in massaslachtingen dat je zou denken dat ze bij Mladic in de leer is geweest. Resultaat duizenden doden. Bizar verhaal toch, en allemaal liggen ze begraven op onze plek. Maar ja, ......hadden ze maar geen mier moeten worden.

Dag 3, een lekkere rustig dag. Na 2 dagen strand hebben we vandaag de lokale markt bezocht en de verse ingrediënten voor de avondmaaltijd aangekocht, een kopje cafe con Leche op het terras gedronken, gezwommen in het zwembad en een bezoekje gebracht aan de Decathlon, alwaar Levi het aan heeft gedurfd om echte zwemvliezen te kopen. Dit nadat hij de afgelopen dagen al druk geoefend heeft met snorkelen. Het gekke bij Levi is dat hij beter onderwater kan zwemmen als boven water.

IMG_1219 IMG_1212

Noah heeft ook al heel veel gesnorkeld en is samen met de buurtjes op jacht geweest naar ”de Octopus”. Ondanks de imposante verhalen van Peter is hij niet meer gesignaleerd. Wel hebben we een paar neven en nichten van Freddy gezien.

Gearriveerd

Het heeft gisteren toch geloond (het afzien in de auto). Vannacht goed geslapen en 8.15 uur waren we alweer onderweg. Lekker rustig en om 10.30 uur kwamen we alweer op de camping aan. We hebben een superplek! De buurtjes stonden al op hun plekje. We hebben de caravan neergezet, de uitrusting uitgestald en de jongens konden niet wachten om te gaan zwemmen. Want het is natuurlijk geen vakantie zonder zwemmen. Klassieke verdeling. Moeders mee met de kids en vaders haringen slaan en rotzooi opruimen. We kijken over het weiland uit naar de bergen / heuvels. We hebben prachtig uitzicht.

IMG_1205

Na het middageten zijn we nog ff lekker naar het strand geweest. Levi was er gelijk klaar voor, Noah had (zoals gewoonlijk) wat meer tijd nodig om te wennen. Na zes rondjes om de parkeerplaats hadden we geluk en konden we de auto kwijt.

Vanavond pannenkoeken gebakken op de Skottel. Ging super! Daarna nog ff lekker wezen hardlopen. Best even wennen, berg af- en oprennen. Als fietser ben je een soort god hier, dan rijden ze met een boog om je heen. Als loper krijg je die behandeling niet en ik moet dus op zoek naar wat meer veiligere looproutes. Morgenochtend met Peter op de ATB.

Pittige reis

Zondagmorgen vroeg wakker. Zachtjes tikt de regen tegen het caravanraam (of was het nou zolderraam). Dus binnen eten en daarna gauw weer op zoek naar de juiste weg. Lekker vroeg weer weg (8.02 uur). Heerlijk rustig op de weg. Zo hadden we het de hele dag wel willen hebben, maar dat was helaas niet het geval. Na kerktijd werd het toch aardig druk op de snelweg en rond het middaguur was het gewoon superdruk. Behoorlijk veel vertraging en een aantal stevige files. We hadden gehoopt een stevige ruk te kunnen maken vandaag, maar vanmiddag leek dat niet te gaan lukken.

Tijdens de lunch kwamen een prachtige combinatie tegen. Een mooie grote Volvo XC60 met daarachter een zeer ruim boodschappenkrat op wielen. Lachwekkend om te zien.

IMG_1195

Zo rond een uur of 16.00 uur werd de weg weer rustig en hebben we besloten toch door te rijden tot Narbonne. Een stevige ruk met als voordeel dat we daardoor morgen maar 2,5 uur in de auto hoeven te zitten en niet weer een lange dag hebben. Goed plan, uitvoering ook gelukt, maar dat doen we niet weer. Erg zwaar, met name het laatste stuk.

Op camping La Nautique net voorbij Narbonne aangekomen, hebben we een k-plekje toegewezen gekregen, maar ja het is voor 1 nacht. Veel losgeslagen jeugd hier, zal we een onstuimig nachtje worden. Levi wil graag volgende keer weer dezelfde plek hebben als we naar Spanje gaan, want we hebben een eigen douchecel, wc en wasbak, met daarin een paar eigen huisdiertjes luisterend naar de naam Salamander.

De camping ligt aan de monding van een inham van de zee. Met de ondergaande zon een prachtig tafereel...

IMG_1199